حسابرسی داخلی یک فرآیند مستقل و سیستماتیک است که توسط یک واحد مستقل داخل سازمان انجام می‌شود. هدف اصلی حسابرسی داخلی، ارزیابی اثربخشی فرآیندهای حاکمیت، مدیریت ریسک و کنترل‌های داخلی سازمان است. این فرآیند به مدیران و مقامات اجرایی سازمان کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنند که فعالیت‌ها و عملیات‌های سازمان به طور صحیح، کارآمد و با رعایت قوانین و مقررات انجام می‌شود.
حسابرسی داخلی وظایف مختلفی را بر عهده دارد، از جمله:
کنترل‌های داخلی:
حسابرسان داخلی اثربخشی کنترل‌های داخلی را ارزیابی می‌کنند و پیشنهادهایی برای بهبود این کنترل‌ها ارائه می‌دهند.
رعایت قوانین و مقررات:
حسابرسان داخلی اطمینان حاصل می‌کنند که سازمان در فعالیت‌های خود قوانین و مقررات مربوطه را رعایت می‌کند.
ارائه گزارش:
حسابرسان داخلی گزارش‌های خود را به مدیران و هیئت مدیره ارائه می‌دهند تا آنها بتوانند تصمیمات بهتری در مورد سازمان بگیرند.
ارزیابی فرآیندهای داخلی:
حسابرسان داخلی به بررسی و ارزیابی فرآیندهای مختلف سازمان می‌پردازند تا نقاط ضعف و قوت را شناسایی کنند.
مدیریت ریسک:
حسابرسان داخلی به شناسایی و ارزیابی ریسک‌های مختلفی که سازمان را تهدید می‌کنند، کمک می‌کنند و راهکارهایی برای کاهش این ریسک‌ها ارائه می‌دهند.
حسابرسی داخلی در ایران توسط سازمان بورس و اوراق بهادار نیز مورد توجه قرار گرفته است. در راستای حمایت از حقوق سرمایه‌گذاران و پیش‌گیری از وقوع تخلفات، دستورالعمل‌هایی برای کنترل‌های داخلی ناشران پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران تدوین شده است. این دستورالعمل‌ها شامل تشکیل کمیته حسابرسی و واحد حسابرسی داخلی است.
به طور کلی، حسابرسی داخلی نقش مهمی در بهبود عملکرد سازمان‌ها و فرآیندهای مالی ایفا می‌کند. با انجام حسابرسی داخلی، سازمان‌ها می‌توانند از صحت و دقت فعالیت‌های خود اطمینان حاصل کنند، ریسک‌های خود را کاهش دهند و از رعایت قوانین و مقررات اطمینان حاصل کنند.
